Psychoterapia

Terapia psychodynamiczna

Celem terapii psychodynamicznej jest usunięcie zewnętrznych objawów takich jak lęki, depresje czy nerwice poprzez poznanie źródła problemu. W tej terapii każdy pacjent jest traktowany indywidualnie.

Poznanie źródła problemu oraz diagnoza, wymagają dokładnego poznania osobowości i historii pacjenta. Szczegółowa diagnoza pozwala na dobranie odpowiedniego podejścia terapeutycznego. Terapia psychodynamiczna ma swoje korzenie w psychoanalizie. Zakłada, że znaczna część życia psychicznego toczy się w nieświadomości, co oznacza, że pozostaje poza naszą kontrolą. Nieświadome aspekty naszej psychiki wywołują cierpienie, brak zadowolenia oraz różnego rodzaju objawy. Każdy z nas powtarza pewne schematy, które znacznie wpływają na nasze życie. Terapia polega na uświadomieniu sobie tych aspektów, a w konsekwencji prowadzi do polepszenia relacji z innymi ludźmi, polepszenia jakości życia oraz zniknięcia objawów.

Istotne jest, aby człowiek we właściwym czasie zauważył, że potrzebuje pomocy psychologicznej.  Pojawia się wtedy stan ciągłej apatii lub zbyt silne reakcje emocjonalne bez wyraźnej przyczyny. Często wiele osób ukrywa ukrywa swój pogarszający się stan i nie mówi o złym samopoczuciu najbliższym. Nie należy tego lekceważyć. Rozmowa z psychologiem sprawi, że spojrzymy na nasze życie z innej perspektywy. Czasem nie dostrzegamy możliwych rozwiązań naszego problemu. Spotkanie z psychologiem jest właśnie po to, aby poznać źródło problemu i ścieżkę jego rozwiązania.

Co istotne, kontaktu z psychologiem nie należy się bać. Lęk lub wstyd, które towarzyszą nam podczas pierwszego spotkania są normalne, jednak przełamanie pierwszych lodów sprawi, że na kolejnym spotkaniu poczujemy się bardziej komfortowo i będziemy mówić o swoich lękach i obawach z większym spokojem oraz swobodą.

Pierwszym krokiem bowiem do pokonania lęków, depresji czy też nerwicy, jest właśnie dojście do ich źródła. To one, czasem lekceważone, bagatelizowane, mają destrukcyjny wpływ na nasze codzienne funkcjonowanie, odbierając nam nie tylko radość życia, ale i satysfakcjonujący kontakt z otoczeniem.

Czasem wystarczy już jedna rozmowa, jedna sesja psychoterapii, która uświadomi nam źródło kłopotów. Częściej jednak potrzeba regularnych spotkań, gdyż psychoterapia to proces prowadzący do zmiany. Sesje terapeutyczne odbywają się najczęściej raz w tygodniu i trwają 50 minut. Praca nad danym problemem nie ogranicza się jedynie do sesji psychoterapeutycznych, ale trwa cały tydzień i wymaga poświęcenia czasu na refleksje również pomiędzy tymi spotkaniami. Obliguje do pewnego wysiłku także poza gabinetem.

Proces terapii wymaga czasu, ponieważ mechanizmy obronne, które działają przez całe życie niełatwo zgłębić i zmienić. Psychoterapia jest wspólnym przedsięwzięciem, dlatego istotne jest wyznaczenie wspólnych celów terapeutycznych. Stąd tak ważny w procesie leczenia jest dialog, a także zaangażowanie ze strony pacjenta.
Psychoterapeuta pomaga odkryć odpowiedzi, które tak naprawdę już w nas tkwią. Zadając odpowiednie pytania, pomaga powiązać pewne fakty, uruchamia myślenie w określonych kierunkach.

Stara się szukać wspólnej drogi z każdym człowiekiem, który szuka u niego pomocy.

Zapraszamy do kontaktu mieszkańców Wrocławia, którzy szukają wsparcia i pomocy.

Oferujemy pomoc w zakresie leczenia:

  • depresji
  • zaburzeń nastroju
  • myśli samobójczych
  • samookaleczeń
  • lęków
  • nerwic
  • objawów psychosomatycznych
  • zaburzeń odżywiania
  • zaburzeń snu
  • zaburzeń osobowości
  • żałoby po stracie bliskiej osoby
  • trudności w relacjach interpersonalnych
  • DDA
  • kryzysów życiowych

FAQ - Najczęściej zadawane pytania odnośnie psychoterapii

Ile trwa psychoterapia?

Nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Zależne jest to od problematyki, z jaką zgłasza się pacjent, jego motywacji i otwartości. Podejście psychodynamiczne zakłada dogłębną analizę źródła cierpienia, pracę nad zakorzenionymi mechanizmami obronnymi i powtarzanymi schematami, które są na tyle utrwalone, że potrzeba czasu, aby to zmienić. Spotkania odbywają się z częstotliwością raz w tygodniu, każda sesja trwa 50 minut, a długość całego procesu może potrwać nawet kilka lat. Czasem zdarza się, że pacjent odczuwa poprawę po kilku miesiącach i nie potrzebuje dłuższej terapii, ale żeby to ustalić trzeba porozmawiać z psychoterapeutą, który określi naturę problemu i odpowie na pytanie czy zgłaszana trudność wymaga dłuższego czasu, aby efekty były utrwalone.

Co to jest superwizja?

Jest to rodzaj konsultacji terapeuty z superwizorem (osobą mającą odpowiednie uprawnienia). Tematem superwizji jest omawianie problematyki pacjenta oraz przebieg procesu terapeutycznego, aby terapeuta prowadzący terapię nie ominął żadnej kwestii, która mogłaby mieć znaczenie w całym procesie. Każdy terapeuta powinien regularnie poddawać się takiej superwizji, aby dobrze wykonywać swoją pracę. Odbywa się to oczywiście anonimowo bez podawania żadnych danych pacjenta, które pozwoliłyby go zidentyfikować.

Czy konieczne jest branie leków podczas psychoterapii?

Oczywiście, że nie. Czasem jest to konieczne, czasem opcjonalne, a czasem nie ma zupełnie takiej potrzeby. To wszystko zależy od stanu pacjenta, który określa terapeuta. Zdarza się tak, że stan pacjenta wymaga okresowego zażywania leków i wtedy jest konsultowany z lekarzem psychiatrą, ale nie jest to wymóg niezbędny do rozpoczęcia procesu terapeutycznego.

Dlaczego rozmowa z przyjacielem/przyjaciółką/rodziną nie wystarczy?

Bliskie relacje rodzinne i przyjacielskie pełnią niezwykle ważną rolę w naszym życiu. Stanowią źródło wsparcia, zapewniają poczucie akceptacji i zrozumienia. Samo zwierzanie się osobie bliskiej pełni funkcje terapeutyczne, gdyż pozwala na odreagowanie trudnych emocji oraz przyjrzenie się problemom z pewnego dystansu. Jednak w niektórych przypadkach taki rodzaj wsparcia okazuje się niewystarczający. W takim momencie konieczna jest rozmowa z odpowiednim specjalistą, mającym wykształcenie pozwalające na dogłębne poznanie problematyki pacjenta oraz przezwyciężenie trudności, z którymi się zmaga. Dodatkowo istotny jest fakt, że relacje z bliskimi wymagają wzajemności, podczas gdy w psychoterapii uwaga skoncentrowana jest wyłącznie na pacjencie. Rodzina i przyjaciele choć niewątpliwie chcą dla nas jak najlepiej nie mają też możliwości spojrzenia z odpowiedniego dystansu na dręczące nas problemy, gdyż są z nami blisko związani emocjonalnie, co utrudnia lub wręcz uniemożliwia racjonalne podejście do problemu.

Kiedy kończy się terapia?

Decyzja o zakończeniu terapii jest wspólną decyzją pacjenta i terapeuty. Następuje ona w momencie, gdy wyczerpały się już obszary pracy terapeutycznej, a pacjent poczynił satysfakcjonujące zmiany w swoim życiu. Terapeuta zanim ustali z pacjentem zakończenie terapii musi mieć pewność, że zmiany w wystarczający sposób się utrwaliły. Samodzielne zakończenie przez pacjenta terapii jest zjawiskiem niekorzystnym, gdyż najczęściej kończy się nawrotem objawów lub wadliwego stylu funkcjonowania. Zakończenie terapii nigdy nie odbywa się podczas jednej sesji, lecz kilku spotkań, gdzie dokładnie omawia się, jak będzie dalej wyglądało życie pacjenta. Kończenie terapii jest tak samo trudne jak kończenie każdej ważnej relacji w życiu, dlatego niezbędne jest również szczegółowe omówienie emocji jakie towarzyszą pacjentowi w związku z rozstaniem.

Czy płeć terapeuty ma znaczenie?

Kompetentny terapeuta niezależnie od swojej płci jest w stanie skutecznie pomóc pacjentowi w rozwiązaniu problemów. Stereotypowe postrzeganie kobiet i mężczyzn jest przekładane jednak również na psychologów i psychoterapeutów. Zatem mężczyznom może być przypisywana większa racjonalność w podejściu do problemów, kobietom zaś większa zdolność do empatii. Natomiast w praktyce może być zupełnie odwrotnie. Pacjenci dokonując wyboru terapeuty nie do końca działają świadomie, a często podążają za swoimi nieświadomymi potrzebami. Wybór nieświadomie może być podyktowany doświadczeniami z rodzicem tej samej lub przeciwnej płci. Wybór także może być potrzebą dokończenia dawnej historii z nową osobą: mężczyzną lub kobietą w osobie terapeuty. Warto zaufać więc w tej sprawie swojej intuicji. Ważne jest to, by w towarzystwie terapeuty móc czuć się swobodnie i pozwolić sobie na całkowitą szczerość.